[...] Anna Sobol-Wejman jest urodzonym grafikiem. Decydująca jest świadomość warsztatu, ale wiele też znaczy jego intuicyjne wyczucie. W tym sensie jest rzeczywiście grafikiem warsztatowym. Inaczej mówiąc, twórczość artystki w dużym stopniu wynika z fascynacji tworzywem. Potrafi w sposób niezrównany wsłuchiwać się w jego dyktat i właściwie nań reagować. Jej wizja świata ściśle związana jest i wynika z dyscypliny, którą uprawia.
10 - 24 III
Czas zdecydował o wadze decyzji podjętych już w cyklu dyplomowym. Artystka stosuje zasadę multyplikacji motywu ułożonego w szeregowe sekwencje. W ten sposób równouprawniona jest cała płaszczyzna kompozycji. Grafiki te przypominają szkicownik, choć kolejne warianty uporządkowanych jak w polu szachownicy motywów potwierdzają świadomość podjętych decyzji. Artystka łączy spontaniczność „gorącego zapisu z przemyślaną koncepcją dzieła.
Przed kilku laty w twórczości Anny Sobol-Wejman obok technik metalowych ponownie zaistniała litografia. Artystka często podkreśla dylemat. Z jednej strony systematyzujące, konsekwentne i zdyscyplinowane techniki metalowe, a z drugiej – impresyjne, malarskie litografie. Dystans pozornie duży, ale przecież podobnie wrażliwa delikatność określania formy, humor ze szczyptą ironii, wyobraźnia.[...]
Jan Fejkiel