Trzy dni przed Październikiem wyleciałem do Pekinu

W Chinach Panek co krok dokonuje odkryć. Ma własną miarę tematu. Z równym zainteresowaniem przygląda się ławce w parku, jak i rozległym widokom Szanghaju, Kantonu, Pekinu. Momenty wyjątkowe sąsiadują z codziennymi. Obiekty banalne i zdawać by się mogło pospolite nobilituje wybór i forma prezentacji. W ten sposób sylwetka osła czy grupa dzieci z pieskiem są równie ważne, jak Mur Chiński. Obok migawkowych ujęć, chwile głębokiej kontemplacji. Ale potrafi też w sposób bezkompromisowy przedstawić siebie w Autoportrecie w Pekinie.

.

Cykl powstałych w Chinach drzeworytów stanowi zwartą całość. Artysta zaprezentuje go na swej pierwszej indywidualnej wystawie w Pekińskim Domu Kultury. Jego oddziaływanie sięga jednak w przyszłość. I to nie tylko tę najbliższą, gdy z pamięci lub według szkiców wykona, już po powrocie do Krakowa, następnych kilka drzeworytów. Inspiracje wyniesione z Chin przesądzą o przyszłych latach, decydujących o jego artystycznym rozwoju.

Jerzy Panek (1918-2001) należy do najwybitniejszych polskich artystów. Zyskał międzynarodowe uznanie jako twórca o ogromnym dorobku drzeworytniczym (ok. 600 desek). Był równie wybitnym malarzem i rysownikiem. Urodził się w Tarnowie. W latach 1937-42 studiował na Wydziale Grafiki Państwowego Instytutu Sztuk Pięknych w Krakowie, w czasie wojny przemianowanym na tzw. Kunstgewerbeschule. Poznaje tam m.in. Jerzego Nowosielskiego, Tadeusza Brzozowskiego, Adama Hoffmanna, Jerzego Skarżyńskiego, a także przyszłych wybitnych historyków sztuki: Mieczysława Porębskiego i Marka Rostworowskiego. Po zamknięciu Kunstgewerbeschule, aby zapobiec wywózce do Niemiec, podejmuje pracę w miejskim prosektorium jako rysownik. Aresztowany spędza dwa miesiące w obozie pracy w Płaszowie. Po wojnie kontynuuje naukę na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie, w pracowniach Eugeniusza Eibischa i Zbigniewa Pronaszki. Poznaje tam m.in. Andrzeja Wróblewskiego i Stefana Gierowskego. W latach 1947-51 dorywczo pracuje w Młodzieżowym Ognisku Kultury Plastycznej w Białymstoku i w Liceum Plastycznym w Sędziszowie. Dyplom uzyskał w1955 roku. W ramach wymiany kulturalnej w roku 1956 wyjeżdża na dwa miesiące do Chin. W połowie lat 60. dostaje propozycje objęcia katedry grafiki w PWSSP w Poznaniu, potem katedry rysunku w Toruniu. Z obu propozycji rezygnuje. Ostatecznie przyjmuje posadę wykładowcy na ASP wKrakowie, gdzie pracuje przez krótki okres na przełomie
lat 1967/68.

Artysta jest laureatem wielu nagród i wyróżnień, m.in. Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1963), Złotego Medalu na Triennale Sztuki w New Delhi (1971), Nagrody Prasy IV Międzynarodowego Biennale Grafiki w Krakowie (1972), Nagrody im. Jana Cybisa (1988). W roku 1993 Senat ASP w Krakowie nadał Jerzemu Pankowi tytuł Profesora Honorowego. Za całokształt pracy twórczej otrzymał w roku 1998 Nagrodę Miasta Krakowa i Nagrodę Wojewody Krakowskiego.

Prace Jerzego Panka znajdują się m.in. w Muzeach Narodowych w Bydgoszczy, Krakowie, Poznaniu, Warszawie, Wrocławiu, w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku i Tokio, w The Wallace Collection i Tate Gallery w Londynie, w Bibliotece Kongresu w Waszyngtonie, w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie, w Gabinecie Rycin w Dreźnie i w Zbiorach Graficznych Albertina w Wiedniu, a także w zbiorach prywatnych na całym świecie.

Artysta najchętniej wystawiał swe prace na wystawach zbiorowych, wystaw indywidualnych miał kilkadziesiąt. W latach 90. Dieter Burkamp autor źródłowej monografii pt. Jerzy Panek – Verkverzeichnis der graphischen Arbeiten 1939-1993 zorganizował indywidualne wystawy Jerzego Panka w Brergisch-Gladbach, Goslar, Paderborn, Oerlinghausen, a także w Instytutach Polskich w Berlinie, Dusseldorfie, Lipsku. Po śmierci artysty w roku 2001 Muzeum Narodowe w Krakowie przygotowało wystawę pt. L’Hommage a Jerzy Panek, a w roku 2006 dużą monograficzną wystawę artysty.

Wystawy Jerzego Panka w Jan Fejkiel Gallery: Drzeworyty i rysunki, styczeń 1991; Rysunek, grafika. Pięćdziesięciolecie twórczości, maj 1992; Grafika 1993-1996. W 80. rocznicę urodzin,grudzień 1998; Grafiki dawne i ostatnie,
luty 2001; Dante Jerzego Panka, listopad 2002;Próba portretu Józefa Gielniaka, marzec 2006; Chorągwie, listopad 2007; Kobiety.W 90. rocznicę urodzin, grudzień 2008 ; O zwierzętach i ludziach, styczeń 2011; Trzy dni przed Październikiem wyleciałem do Pekinu, listopad 2016.