Niekwiaty

Zjawiska „ pękania” materii, załamania, przenikania i niszczenia form, powstające dzięki żywiołowości działań technologicznych stanowią dla Iwony Ornatowskiej rodzaj wyzwolenia od odpowiedzialności za obraz, niespodzianki, którą trzeba zaakceptować. Co ważne, fizyczność i cechy charakterystyczne kwiatów nie zanikają podczas tych inwazyjnych działań. Rośliny są intarsjowane w papierze oddając swoją substancję, łamią się i kruszą, ich charakterystyczne „teatralne” cienie nawiązują do tradycji wschodniej sztuki. Światło w grafikach sugeruje istnienie ulotnych przestrzeni, w których powietrze, woda i ziemia przenikają się wzajemnie krążąc wokół tych już nie kwiatów, wprawiając je w lekki, oniryczny taniec. ( Halina Cader )

Iwona Ornatowska dyplom z wyróżnieniem otrzymała w 1975 roku w pracowni prof. Adama Marczyńskiego na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP. Dyplomowi towarzyszył aneks z pracami graficznymi powstałymi w pracowni prof. Mieczysława Wejmana na Wydziale Grafiki krakowskiej ASP. Artystka jest malarką i graficzką, której twórczość od lat związana jest z Krakowem. Obecnie koncentruje się na grafice warsztatowej, eksplorując możliwości technik akwaforty i akwatinty. W jej dorobku artystycznym znajdują się także realizacje z zakresu fotografii oraz działania z pogranicza sztuk wizualnych.

Artystka ma w swym dorobku kilkadziesiąt wystaw indywidualnych; uczestniczyła w licznych wystawach zbiorowych. Jej prace znajdują się w kolekcjach muzealnych i prywatnych, m.in. w Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, w Gabinecie Rycin Biblioteki Naukowej PAU i PAN w Krakowie oraz Bibliotece Narodowej w Warszawie. W latach 80 Iwona Ornatowska była aktywną uczestniczką ruchu Kultury Niezależnej oraz dwukrotną laureatką Grand Prix za Najlepszą Grafikę Miesiąca w konkursie organizowanym przez krakowski oddział ZPAP.

Projekt współfinansowany ze środków Miasta Krakowa