W najnowszych pracach, również pojawiają się znane z wcześniejszych lat metalowe elementy. Nie są już jednak materiałem figuratywnych przedstawień ,ani nie prowokują sytuacji, która usprawiedliwiały by ich obecność. Ponownie użyte manifestują swą obecność w czystej formie. Nie łączy ich wspólna historia, początkowo nawet nie ożywia nuta koloru, który lubi dawkować artystka. Istnieją same dla siebie, a wcześniejszą narrację zastąpiła prezentacja. Toteż prezentowane są jak trofea, emblematy, wyraziste, wręcz dekoracyjne.
Dopiero w następnych pracach widać ślady przybrudzeń, także przeniesione na papier. Patyna i kształt zużytych, pozbawionych funkcji przedmiotów przywołują chwile ich świetności. Artystka nie pozostawia jednak zbyt dużo czasu na refleksję. Nie chce uchodzić jedynie za kolekcjonerkę recyklingowych fetyszy, świadectw historii i jej niegdysiejszych rekwizytów. Wybrane starocie poddaje renowacji, np. zużytą kratkę pamiętającą jeszcze ślady rdzy barwi na dekoracyjny róż, nadając jej wręcz komercyjne brzmienie. W ten sposób odrealnia swe zbiory, mocniej ingeruje w świat przedmiotów znalezionych, które na powrót oddalają się od swych środowiskowych korzeni.
Nie jest to jedyny autorski odcisk. Graficzną planszę wzbogaca obcą, zdawać by się mogło , w kontekście zamrożonych obiektów ekspresyjną woltą. Rzuca na papier, wręcz rozrywa go wiązką spontanicznych , głęboko czarnych kreśleń. To wyraz zniecierpliwienia statycznym światem przedmiotów, potrzeba urozmaicenia i kontrastu, wyrażenia własnej niepohamowanej ekspresji. Strzały ostrych kresek, dynamiczne wektory energii, których nie powstydził by się Hans Hartung, to nie od dzisiaj rozpoznawalny znak artystki; graficzna parafraza malarstwa gestu, a sięgając głębiej surrealistycznej kaligrafii. Artystka otwarta na przypadek , przedmioty znalezione i ślady odkryte, ani myśli wyciszać swój temperament, ingeruje żywiołowo, bezpośrednio autoryzując artystyczne przedsięwzięcie. (Jan Fejkiel)
Anna Sadowska rozpoczęła studia na ASP w Łodzi, kontynuowała je a latach 1994-98 na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w pracowni wklęsłodruku u prof. Andrzeja Pietscha. Pracuje najchętniej w technikach metalowych ( akwaforta, sucha igła), uprawia rysunek, zajmuje się projektowaniem graficznym. Obecnie prowadzi zajęcia z rysunku na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Ma w swym dorobku wystawy indywidualne w Polsce, Francji , Szwecji, Bułgarii, na Węgrzech. Brała udział w ponad stu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą. W roku 2008 uzyskała Stypendium Ministra Kultury i Sztuki. Jest laureatką nagród na Ogólnopolskim Biennale Grafiki Studenckiej w Poznaniu (1999), a także w konkursach na Grafikę Roku i Grafikę Miesiąca organizowanych przez ZPAP w Krakowie (Grand Prix, liczne nagrody i wyróżnienia). W roku 2011 uzyskała Nagrodę Marszałka Województwa Mazowieckiego na II Międzynarodowym Triennale Sztuk Graficznych im. Tadeusza Kulisiewicza IMPRINT’2011w Warszawie, a w 2012 III Nagrodę w Konkursie Cansona, 8 Triennale Grafiki Polskiej w Katowicach. Należy do artystycznej, kobiecej Grupy 13. W Jan Fejkiel Gallery oprócz wystaw indywidualnych ( Niepokój, 2004, Części zamienne, 2009) pokazywała swe prace na wystawach zbiorowych (Poza passe-partout, 2006, Formatowanie galerii, 2012 ) a także z Grupą 13 (Mężczyzna, 2002, Seks, 2009). Brała również udział w wystawach zbiorowych przygotowanych przez galerię ( Visble / Invisible, Turchin Center for Visual Arts, Boone NC,USA 2012/13, 50/50/50, BWA Kielce, 2015).
https://www.facebook.com/events/1688649724717235/
![Natlok mysli bis[1].jpg](files/210/Natlok mysli bis[1].jpg)
ul. Sławkowska 14