Mniejsza czerwona suknia

[...] Każda z tych grafik to odkrywanie świata na nowo, niemal uczestnictwo w pierwszych dniach stworzenia. Wody, ryby, zwierzęta, Atlantyk, Atlantyda, Laguna, to świat w swych początkach, metamorfozie, w poszukiwaniu jeszcze nie określonego kształtu. Byłby to z pewnością obraz rajskiej szczęśliwości, ów mityczny hortus deliciarum, gdzie podział na gatunki i materie jeszcze się nie dokonał i gdzie wszystko jeszcze jest możliwe, gdyby nie przekora i groteskowy temperament artysty. Wejman nie byłby sobą, nie dodając do pierwszych dni stworzenia własnego, ironicznego komentarza. Tak więc dni rajskiej szczęśliwości zmieszane są często z bardziej doraźną doczesnością. Wynika to z przywiązywania wagi do konkretu, bycia tu i teraz, życia wśród tych, a nie innych ludzi, zwierząt i przedmiotów, a także z szerszej świadomości artysty, że świat  to góra i dół, wzloty i przyziemia, patos i groteska, a rajskiej idylli towarzyszą nie całkiem już niewinne nagości.

Tymi małymi pracami rysowanymi od dawna , chyba od zawsze, Wejman udowadnia , że artystyczna twórczość to rzeczywiście akt stwórczy, powoływanie do życia form po raz pierwszy. W chwili, gdy każda z prac jest objawianiem nieznanego (także dla samego artysty) trzeba zawiesić silnie związane z twórczością artystyczną pojęcie stylu. W tych pracach nie obowiązują bowiem żadne przyzwyczajenia formalne, nawyki, ustalenia. To eksperyment rysownika zaczynającego wciąż wszystko od początku, próbującego odkryć nowe relacje miedzy ideą, ręką , która rysuje i widzianym światem. Brzmi to patetycznie, choć zaczyna się w duchu niefrasobliwym jak odruchowo obrysowywana paczka papierosów czy serwetka zakreślona w kawiarni[...] 

Jan Fejkiel

Wystawa: 5 - 23 VI