Plac Matejki

Darek Vasina należy do artystów, dla których szczególnie ważne jest doświadczenie pokoleniowe. Daje temu bezpośredni wyraz w grafice i rysunku. Kilkanaście lat temu inspiracją dla jego twórczości była młodzieżowa subkultura, w której uczestniczył i którą współtworzył. Zakazane lokale, dziwne spotkania, język gestu i ciała. Dar obserwacji, umiejętność chwytania nastroju, ekspresji, tajemnicy osobowych relacji i magii miejsca nie uczyniły z niego jedynie środowiskowego dokumentalisty. Alternatywne przestrzenie, które stwarzał nie były miejscami, gdzie spotykają się zwykli śmiertelnicy. To sfera sił chtonicznych, walki dobra ze złem, tajemniczych inicjacji i rytuałów. Ofiary krwi złożonej na ołtarzu ognia. Występek łączył się tam ze sferą sacrum, brutalność i gwałt z delikatnością, erotyka z darem serca, a brzydota z olśniewającą urodą. Artysta, po dziś dzień pod wpływem komiksu, w niepowtarzalny sposób stosuje perspektywiczne skróty i przerysowania. Przedstawia dynamiczny ruch, ale i moment spoczynku, napięcie i luzacki oddech. Jest manieryczny i barokowy, wyrafinowany i z gruba ciosany. Swobodnie ogarniający przestrzeń w rysunkowym geście, ale i precyzyjny i drobiazgowy. W swych grafikach i rysunkach opowiada to, co bliskie mu na co dzień. Umiejętność zaczarowania rzeczywistości sprawia, że historiom tym nadaje mityczny oddech. Metaforą też od kilku lat stał się Plac Matejki, przez który artysta „przebiega kilka razy tygodniowo” i instytucja związana z tym miejscem; Akademia Sztuk Pięknych.( Jan Fejkiel, fragment wstępu do katalogu wystawy Darka Vasiny pt. Plac Matejki ).

Wystawa: 9 X - 23 X