Zarysowania (grafika i rysunek)

[...] Monika Cichoń zajmuje się sztuką figuratywną, a postać ludzka jest niemal jedynym tematem jej grafiki, rysunku, malarstwa, książki artystycznej. „Ciało człowieka jest jak papier - przyjmuje i zapisuje w sobie i na sobie emocje i doświadczenia, jest najbardziej pierwotną i naturalną lekturą”- pisze artystka. Potrafi skupić się na „naturalnej lekturze ciała”. Odczytuje znaczenie gestu, rozumie języka ciała. Punktem wyjścia jest obserwacja samej siebie i otoczenia, ale też bierze pod uwagę „figury ekspresyjne” z przeszłości.  Nawiązuje do różnych tradycji stylistycznych.  Akademicki rysunek często ze skłonnością do naturalizmu, stylistyka XIX wiecznej wypracowanej ilustracji książkowej i fin de sieclu sąsiadują ze współczesnymi tendencjami do „niedbałego rysunku”,  minimalistycznie ograniczanego do zaledwie kilku, niedbale rzuconych kresek.  Skupienie na rysunku, jego cyzelowanie jest ważne w jej twórczości, czasem jednak wywołuje odruch zniecierpliwienia, potrzebę swobody,  taszystowskiego wręcz gestu.

 Jej zainteresowania sugerują obraz postmodernistycznego melanżu  stylowego, choć brak tu chłodnego dystansu, jakim przemawia współczesny eklektyzm. Jest za to dużo emocji, choć również przełamujących się. Patos i egzystencjalne współczucie sąsiadują z drwiną, sarkazmem , autoironią. Nuta szczerości przechodzi w  grę pastiszem. Egocentrycznemu skupieniu na sobie i „dziewczyńskich problemach„ towarzyszy najwyższy stopień zainteresowania innymi. Portretami obcych, odległych pokoleniowo, historycznie , kulturowo. [...] 

 Jan Fejkiel

Wystawa: 20 IV - 4 V